-
1 przytłu|c
pf (przytłukę, przytłuczesz, przytłukł, przytłukła, przytłukli) Ⅰ vt (uderzyć) to hit; (przygnieść) to crush- przytłuc sobie palec młotkiem to hit one’s finger with a hammer- spadająca gałąź przytłukła mu rękę his hand was crushed by a falling branchⅡ przytłuc się pot. to drag oneself (do czegoś to sth)- przytłuc się do domu to to drag oneself homeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przytłu|c
См. также в других словарях:
przytłuc — dk XI, przytłuctłukę, przytłuctłuczesz, przytłuctłucz, przytłuctłukł, przytłuctłuczony, przytłuctłukłszy «przygnieść zrzucając coś, uderzając czymś; rzadziej: przywalić coś lub kogoś padając» Przytłuc sobie kamieniem, młotkiem palec. przytłuc się … Słownik języka polskiego
